Twee weken en twee dagen op weg. We liggen prima op schema. Wat mij betreft zitten we nu op ruim elfhonderd kilometer. Maar ook de barstjes in onze samenwerking tekenen zich af. Blijkt dat we toch in de voorbereiding niet helemaal duidelijk naar elkaar zijn geweest. Wat opspeelt is het bestedingspatroon, gps versus boekje, de snelheid, wel of niet kamperen, etc. En dan zijn we allebei ook dus nog eens haantjes. Ieder voor zich weet het beter. Dat breekt dus op. We moeten nog 30 dagen. Tot dusver bleek een goed gesprek hier over niet mogelijk en liepen de spanningen op. Zover dat ik eergisteren vrij kampeerde aan een vijver vol met kwakende kikkers en Gijs een Gite voor zich helemaal alleen had. Hij kon douchen en ik niet. Daarvoor kon ik seen cowboy steak van drie ons eten bij het restaurant aan de plas.

We volgen vooralsnog dezelfde route en komen elkaar vanzelf steeds weer tegen. Gijs liep zaterdag wat voor temeer omdat ik alweer met een gebroken spaak naar de plaatselijke fietsenmaker moest en vandaar dat ik strandde bij de plas.

De volgende dag hebben we afgesproken bij zijn Gite en dronken we samen koffie.

Inmiddels is er een status quo ontstaan. Volgen we dezelfde route, doen onze eigen inkopen en delen onze eigen tijd in. Afhankelijk van hoe het uitvalt zijn we in dezelfde Gite en slapen we de laatste twee dagen alsnog op dezelfde locatie, in dezelfde kamer.

Morgen, dinsdag 10 mei, ga ik op mijn eigen houtje naar Limoge. Wijk ik dus van de route af. Alweer een gebroken spaak en aldaar schijnt de enige echte fietsenmaker van de buurt te zitten. Gijs vervolgt de route. Afhankelijk van het verlies aan tijd vervoeg ik me tzt weer bij hem maar dat kan ook na Lourdes zijn. Dat was gepland als extra ommetje, maar omdat ik daar al twee maal geweest ben kan ik de grot aldaar ook overslaan.

Zo iedereen weer bij!