Het sterrenveld: Compostella, daar waar ooit eens het corpus van Johannes de Meerdere, hoofd van lijf gescheiden, gevonden werd, nadat het in een bootje, zonder dollen, met een aantal van zijn leerlingen aangespoelde in de baai van Muros. Pelgrims die hier zijn graf bezoeken verdienen een volle aflaat. Al hun zonden zijn hun vergeven en dat biedt weer perpectief op nieuwe verzoekingen.

Die zijn er hier vele. Santiago is een grote stad met alles erop en er aan, gebouwd voor en op het toerisme. Pelgrims van all over the world en dagjesmensen van dezelfde streek, die elkaar over en weer komen bekijken. Ja, te volgen?

Ik doe de stad te kort. Sowiezov Werelderfgoed en de kathedraal heb ik nog niet bezichtigd. Uiteraard wel de terrasjes en eettenten. O ja ook leuk, veel jonge mensen, universiteitsstad.

Lieve Anke, nog gefeliciteerd met je verjaardag, antwoord op de hamvraag: ' ja, onderweg zijn is belangrijker en leuker als aankomen ' Gisteren (koud) en vandaag (heet) was het nog even knokken om hier te komen, maar hier aankomen was als aankomst in weer een van die vele steden. Het verschil is dat ik hier anderhalf uur in de rij heb gestaan om de definitieve stempel en het diploma te halen. Mijn Credential is vol met stempels van zesenvijftig plekken uit Nederland, Duitsland, België, Frankrijk en Spanje! Maar eigenlijk is het niet anders dan de Renbaan in Nijmegen waar aan het eind van de mars de wandelaars hun kruisje halen.

Ik vind het zalig dat ik er ben, maar mij wacht, voor donderdag, nog slechts een kleine taak: Cap Finestre. Het einde van de wereld. Voor de mens van toen kon je niet verder, dan viel je er vanaf. Verder kun je niet. Het westelijkste puntje van het Spaanse Schiereiland. Nog een kleine honderd kilometer en dan ben ik er. Je verbrand daar je oude ik en verrijst als Phoenix uit je eigen as. Goede vriend Johannes, die de hele reis te voet deed, nam daar een nieuwe naam aan.

Zo ver zal ik niet gaan, maar ik zie het wel als afsluiting van de tweede- en begin van de derde helft. (jeugd, volwassenheid en senioriteit- ok ouderdom-).

Het onderweg zijn is heerlijk. Je fysiek uitdagen en je geestelijk laten gaan. Een heerlijke combinatie, je verliest gewicht en wint aan inzicht.

Maar eerst nog een dagje Santiago de Compostello. morgen niet te vroeg op, de pelgrimsmis, rondkijken en lekker eten. Wie doet me wat.

Sinds mijn vertrek, ruim zevenendertig dagen geleden (Ben, zit ik nu wel goed?) heb ik, behalve in de tent, steeds met anderen geslapen, nog geen kamer voor mezelf gehad. Voor het hele bedrag van vandaag dertien en morgen vijftien (hoog, laag seizoen) heb ik een eigen kamer en zo vertrouwd: in een voormalig semininarie.

Hou van jullie!