Vandaag ben ik een beetje zielig. Ik heb me weer door Han laten verleiden om vanmorgen om zes uur op te staan. Na de uitgebreide maaltijd en rijkelijk vloeiende wijn gisteren was dat niet zo,n goed idee. Mijn maag en darmen gingen te keer en na een kop te sterke koffie en vijfentwintig kilometer verder, gaf ik de pijp aan Maarten. Ponferado voorbij stapte ik in Villafrance del Bierzo af. Het regende bovendien pijpenstelen. Ik had het koud en was rillerig.

Buen Camino Han en heb een gelukkig leven!

Om tien uur stond ik in de hal van de alberque rural uit te beelden dat ik een beetje ziek was en het erg koud had. Mijn Spaans is abominabel, gewoon slecht, maar het lukte en om tien uur lag ik bed en heb gauw een uur of twee liggen dommelen. Lekker douchen, warm aankleden en nu zit ik in de bar van de alberque aan de thee. Morgen volgt de beklimming van de Alto do Poio, bij de abdij van O Cebreiro, de toegang tot Calicie. Dat is een knappert van ruim dertienhonderd. Die had ik anders vandaag in de regen moeten doen, dat zag ik even niet zitten. Morgen regent het niet! Uitroepteken, punt.

Het is nog een dikke tweehonderd kilometers, maar vandaag verder niets. Vanaf vierentwintig april ben ik onderweg. Tweeënveertig dagen! Op een halve snipperdag in St.Pied de Port na, heb ik verder nog geen rustdag gehad. Zoals mijn lief zei: ' Het is geen aangenomen werk en tiet zat', en zij heeft altijd gelijk!

Vandaag verder geen diepzinnige gedachten want die komen tot me tijdens het fietsen. Bovendien hebben ze hier een heel oude dvd van Maria Carey opstaan en dat leidt me enorm af.

Tot de volgende keer.